Zastanawialiście się kiedyś jakim słowem można określić muzykę Ralpha Kaminskiego? Moim zdaniem jest to „niejednoznaczność”. Jego pozornie oszczędne piosenki zabierają mnie zawsze w daleką, nostalgiczną podróż i nigdy, naprawdę nigdy nie wiem, czego mam się spodziewać po kolejnej zwrotce. Kiedy parę miesięcy temu usłyszałem „Kosmiczne energie”, utwór wzbudził we mnie olbrzymią ciekawość, która została w pełni zaspokojona dopiero niedawno, kiedy udało mi się porozmawiać z Ralphem o tej naprawdę wyjątkowej piosence. Dzięki temu dowiedziałem się na przykład, jak powstał ten nostalgiczny, minimalistyczny i zarazem futurystyczny utwór, w którym na przestrzeni zaledwie pięciu minut udało się z powodzeniem zmieścić blisko pięćdziesiąt lat muzyki. Ralph opowiedział mi również skąd wziął się sam tytuł i jaki związek z „Kosmicznymi energiami” mają osoby Meli Koteluk oraz Czesława Niemena. Zapraszam do czytania!

CZYTAJ DALEJ >>>

Dzisiaj przeczytacie o przypadkowym spotkaniu, które przerodziło się w coś pięknego. Legenda głosi, że Karol Wróblewski nagrał pewnego dnia partię wokalną do utworu Marcina Cichego i podesłał mu ją – tak po prostu, chociaż obaj muzycy jeszcze wtedy się nie znali. Wydarzenie to przerodziło się niedługo potem w zespół Low Key, którego doskonały utwór „Spark” jest kolejnym bohaterem cyklu „W Powiększeniu” na blogu Inne Dźwięki.
Duet wydał właśnie pierwszą dużą płytę „Distance”. Karola Wróblewskiego możecie znać już na przykład ze Small Mechanics. Marcin Cichy jest prawdziwym weteranem, który wraz ze Skalpelem zawojował kilkanaście lat temu świat muzyki elektronicznej własną wersją starych jazzowych nagrań pochodzących z Europy Środkowej i Wschodniej. Low Key zrywa z przeszłością i zostawia gdzieś daleko w tle wszystko, co Wróblewski i Cichy grali i nagrywali do tej pory. Czekałem na płytę „Distance” z niecierpliwością. W dniu, w którym się ukazała poprosiłem Karola i Marcina o rozmowę. Parę dni temu udało nam się spotkać, a ja nagrałem wszystko, co muzycy mieli do powiedzenia na temat przeszłości, teraźniejszości, przyszłości i brzmienia Low Key, które jest zawieszone gdzieś między tymi trzema porządkami. Zapraszam do czytania!


CZYTAJ DALEJ >>>

Parę miesięcy temu odwiedziłem położone w malowniczym, górskim otoczeniu studio Monochrom, gdzie zostałem poczęstowany fragmentem pięknego nagrania, które powaliło mnie charyzmą głosu nieznanej mi jeszcze wtedy Poli Chobot. Jakiś czas później w streamingu pojawił się utwór z tej sesji, zatytułowany „Mży”, który na wiele dni zagościł w moim domu. Barwa głosu, sposób zaśpiewania, wpadająca w ucho melodia, riff gitarowy i to piekielne, hałaśliwe solo na klarnecie basowym – piosenka zawiera w sobie dosłownie wszystko, co lubię. Słuchałem jej tak długo, aż w końcu napisałem do Poli i poprosiłem o rozmowę. Parę dni później spotkaliśmy się  w trójkę – Pola Chobot, Adam Baran i ja – i w trakcie półtoragodzinnej rozmowy poruszyliśmy wiele kwestii związanych bezpośrednio i pośrednio z procesem powstawania tego wyjątkowego – unikatowego na polskiej scenie - utworu, który stał się  na blogu Inne Dźwięki bohaterem kolejnego rozdziału cyklu „W powiększeniu”. Dodam tylko, że wywiad miał trwać z założenia około dwudziestu minut. Moi rozmówcy mówili jednak tak wiele pięknych rzeczy na temat tego jak i dlaczego tworzą, że nie sposób było im przerywać. Zapraszam do czytania!

CZYTAJ DALEJ >>>